Под облачком явір похилений,
Сідит на нім пташок прімилений.
Слухай, мила, як тот пташок співат,
Же з любови нич добра не биват.
Же з любови, же з любови
Нич добра не биват.
Ци та любов єст од Бога дана?
Ци лем може д’яблом підшептана?
Хоц би-с не хтів, то мусиш любити,
Хоц би-с не хтів, прото маш терпіти.
Хоц би-с не хтів, хоц би-с не хтів,
Прото маш терпіти.
Моя мила, ти покусо єдна,
Любив я тя не рік та не два.
Далас ти мі зілля ся напити.
Не мож, мила, ніяк без тя жити.
Не мож, мила, не мож, мила,
Ніяк без тя жити.
Ми ворожка давно ворожила,
Же мя здурит дівка чорнобрива.
Же не буду видів за ньом світа,
Аж проминут мої млади літа.
Аж проминут, аж проминут
Мої млади літа.
Под облачком явір зеленіє.
Посмотр, мила, як тот вітер віє.
Може, вирве єго з коренями.
Мила моя, што то буде з нами?
Мила моя, мила моя,
Што то буде з нами?