Ik zit alleen en ik voel me kut
en ik zit stomweg te drinken.
Ik ben m'n vaste baan kwijtgeraakt,
maar ik laat de moed niet zinken.
Ik wil liever niet de W.W. in gaan,
dus ik zeg meteen maar ja
tegen elke baan die ik krijgen kan,
en ik denk daar nu over na.
Neem ik de eerste de beste baan
dan zal die wel saai en vreselijk kut zijn.
Maar dat is nog altijd tien keer beter
als fokking nutteloos en blut zijn!
Stel je voor dat ik simpel werk blijf doen
voor de rest van mijn hele leven,
ben ik dan een geboren loser?
Ho! wacht eens even!
Dat is nog altijd tien keer beter
dan zo'n geile carrierepik
met maar twee woorden in z'n kanes;
GELD, GELD en IK, IK!
Want je bent pas een echte loser
als je zo diep valt voor de poen,
dat je niet eens meer weet wie je vrienden zijn
en altijd egoistisch moet doen!
De zakenman, de zakenman,
ik kijk ernaar en ik braak ervan!
Jouw dure auto, huis en snol,
die kunnen mij niet raken man!
Altijd en overal vergaderen, bellen,
en saaie contracten lezen,
Zoveel stress en zorgen aan je kop,
dat je geen tijd heb om gelukkig te wezen!
Jouw hele leven draait om je carriere
en macht, en je enigste barriere
is de weg die ligt tussen jou en je geld,
die je moet en zal bewandelen met alle geweld.
Of over de ruggen van anderen,
maar je zal toch wel niet veranderen,
want je bent een egoist en een materialist,
je moet alles maar hebben, desnoods met een list.
Alles in jouw wereld is schijn en nep,
je weet zelfs niet wat je aan je vrienden hebt,
want al die achterbakse coke-yuppies om je heen